Guru : Bangun!!!
Wee Na : Selamat Pagi, Cikgu!!!
Guru : (menengking) Selamat Pagi sahaja? Petang dan malam awak tak doakan untuk saya ke? Diri betul-betul... Bee Fern jangan berbual lagi.
Mun Hui : Selamat pagi, petang, dan malam, cikgu!
Guru : Panjang sangat, tak pernah dibuat orang. Bukan kah lebih baik diucapkan selamat sejahtera saja. Ringkas dan padat bagi masa dan keadaan.
Murid : Selamat sejahtera, cikgu...!!!
Guru : Bagus, duduk! Hari ni, saya akan mengajar kamu perkataan berlawan dan saya tak nak dengar sebarang gangguan.
Murid : (senyap)
Guru : Tinggi
Karisma : Rendah
Guru: Gelap
Mimi: Terang
Guru : Cantik
Oii : Hodoh
Guru : Tebal
Kelly : Nipis
Guru : Berjaya
Bavani : USNO
Guru : Salah
Sio Kian : Betul
Guru : Ini bukannya soalan, bodoh!!!
Era : Itu adalah jawapan, pandai!!!
Guru : Berhenti... Berhenti...!
Zul : Mula... Mula...!
Guru : Sudah! Saya tension ni...!
Kok Weng : Belum, kami sabar ni...
Guru : Cukup! Salah jawapan
Usop : Kurang benar, soalan.
Guru : Oh!!! Tuhan...
Merya : Oh!!! Hamba...
Guru : Dengar sini...
Zai : Kata situ...
Guru : Saya kata USNO salah.
Fairuz : Kami dengar berjaya betul.
Guru : Oh, melawan ya...
Aida : Oh, mengalah tidak...
Guru : Kurang ajar, kau!
Azam : Cukup belajar kami.
Guru : Malas saya nak ajar kamu!
Deja : Rajin kami belajar cikgu.
Guru : Ok, pelajaran sudah tamat.
Anuar : Ko, pelajaran belum bermula.
Guru : Ini lah akibatnya... Jangan balik!!!
Choi Har : Itu lah kebaikan nya, boleh blah!!!
Guru : Kamu ditahan tengahari ni...
Lyza : Kami dilepaskan tengah malam ni...
Guru : Kamu degil betul.
Su Chong : Kami sungguh baik.
Guru : Mati ku...!!!
Diana : Hidup engkau...!!!
Dengan perasaan bengang bercampur geram, Pn. Madhu keluar dari kelas 3 Amal. Semua pelajar berasa lega kerana dapat menjawab soalan dengan cepat dan tepat. Namun begitu, mereka lupa esok sedia menanti... Sekian.
No comments:
Post a Comment
Thank You for your commentary.
And do come visit my blog again.